Slaapregressie bij 3 jaar, dit zijn de 4 symptomen

Slaapregressie met 3 jaar

Natuurlijk zal het slapen van je peuter ook als hij ouder wordt nog beïnvloed worden door grote veranderingen zoals ziek zijn, naar school gaan, verhuizen en reizen. Maar de snelle ontwikkeling – en bijbehorende slaapregressies – die kinderen in hun eerste twee levensjaren ervaren, is voorbij. Toch kan er rond de derde verjaardag van je kindje nog een slaapregressie optreden. Soms hebben 3-jarigen helemaal geen last van deze slaapregressie en sommige kinderen hebben er meerdere keren per jaar last van. Als kinderslaapcoach kom ik slaapregressies regelmatig tegen in mijn praktijk. In de meeste gevallen duurt het een paar dagen of weken, maar ook dat is voor elk kind anders.

Oorzaken slaapregressie

Net als bij alle eerdere slaapregressies wordt de slaapregressie op 3-jarige leeftijd veroorzaakt door lichamelijke groei en de (hersen)ontwikkeling van je kind. Van leren lopen en praten tot rennen, springen, lachen, spelletjes doen: peuters ondergaan talloze fysieke, sociale en emotionele veranderingen.

Hoewel driftbuien en opstandigheid minder heftig zijn dan bij een 2-jarige, kan je kind je op nieuwe manieren gaan pushen. 3-jarigen worden immers alleen maar onafhankelijker. Ze spelen zelfstandig in de speeltuin, lopen zo zelf de opvang binnen, struinen door de gangpaden van de supermarkt, maar hebben ’s nachts moeite zonder hun ouders te zijn. Op deze leeftijd kunnen peuters ook zindelijk worden, waardoor ze vaker wakker worden dan normaal. En als ze eenmaal moeten plassen, zijn ze volledig wakker en kunnen ze extra veel moeite hebben om weer in slaap te vallen.

Angsten

De wereld van peuters wordt steeds groter, maar daarmee groeien soms ook hun angsten. Rond de twee, drie jaar kunnen kinderen wat angstiger worden en dat kan zorgen voor pittige bedtijden, vechten tegen de slaap of niet alleen willen slapen. Erken de angst en stel je peuter gerust dat het veilig is. Een klein lichtje en de deur iets open wil wel helpen.

Veranderingen

Veranderingen in de omgeving kunnen ook de slaap van je kind beïnvloeden. Denk aan de overgang naar een peuterbed, starten op de voorschool of de komst van een broertje of zusje.

Overdag slapen

Peuters weigeren op deze leeftijd vaak overdag te slapen – want ja, de dag is natuurlijk veel te leuk en interessant. De meeste kinderen stoppen met overdag slapen rond de 2,5-3,5 jaar. Maar door het overslaan van het middagslaapje zijn ze soms aan het einde van de dag al kapot. Als je na een dag niet slapen de bedtijd van je kind niet aanpast om te compenseren, bouwt je kind een slaapschuld op. De oververmoeidheid kan vervolgens zorgen voor onderbroken nachten en vroege ochtenden.

Bovendien kan je 3-jarige zijn grenzen opzoeken om te zien hoe ver hij kan gaan. Bij 3 is onafhankelijkheid immers de sleutel. Om hier zo adequaat mogelijk mee om te gaan, kun je je peuter keuzes geven als dat mogelijk is, maar moet je ook grenzen stellen en consistent zijn in je toon en boodschap. Herhaling, duidelijkheid en standvastigheid brengen je dan een heel eind.

Hoe herken je de 3-jarige slaapregressie?

  • Je kind komt uit bed, komt meerdere keren per nacht naar je kamer en het voelt alsof het uit het niets komt.
  • Je kind verzet zich ertegen dat je hem alleen in slaap laat vallen en verzint eindeloze redenen en smoezen om je te laten blijven.
  • Je kind sliep altijd door tot bijvoorbeeld 6.30 uur maar is ineens elke dag voor 6.00 uur ’s ochtends wakker.
  • Je kind komt ineens met bepaalde angsten en fobieën aanzetten.

Waar ben je naar op zoek?